Roeken

Grou, 30 maart 2021

Yn it nijsberjocht fan 28 maart (Op besite by Hessel Bouma) fan Herre van Dokkumburg stiet in dat Hessel muoite hat mei it pakken fan de roeken: “(…) Ja, dy ferrekte roeken. Dy roeken kin ik net pakke.”

Bokke Span út Easterwâlde (berne yn Jelsum), natuerman en grut kenner fan it fjild, lies it ferhaal yn ‘It Ark’ en naam kontakt op mei Hessel Bouma. De mannen rekken aardich oan de praat en Hessel sei dat it ferhaal net hielendal kloppe en dat hy wol roeken fongen hie. In ferskaat oan natuersaken kaam foarby.

In metoade om fûgels te fangen dy’t aaien út de koer helje is it stekken fan in pear stokjes yn de hals fan de koer. Span: “In roek of oare fûgel giet yn de koer, pakt in aai en wol dan achterstefoaren wer nei bûten. Dan bliuwe syn fearren heakjen achter de prikjes, de roek komt dan net mear nei bûten en is maklik te pakken.” It is fansels wol saak de prikjes sa oan te bringen dat de ein der gjin lêst fan hat. Mar om’t de ein mei de kop nei foaren út de koer giet, sille de fearren minder gau lêst ha fan de prikjes.

Span hie it ek oer saaiboerd. It saaiboerd is it ûnderste stik fan de kraach fan de koer, dêr’t de ein delkomme komme moat as hy yn de koer fljocht. (By dowen wurdt de iepening wêrtroch se yn en út fleane it saaigat neamd.) Guon flechters meitsje de kraach ûnder wat flakker en langer as de rest fan de kraach om it de ein sa makliker te meitsjen yn de koer te kommen. Wy sjogge dit ûnder oaren by Trynwâldster kuorren en kuorren fan wylgetiennen.

Oare kuorren sûnder oanpast saaiboerd kinne skeef hongen wurde; de ein kin dan makliker op de kraach fan de koer delkomme. En, net minder belangryk: in ka, swarte krie, roek of ekster rint minder maklik de koer yn. Dan binne prikjes yn de hals ek net nedich.

Bonne Bruinsma