Grou, 12 april 2021
As wy it oer markante flechters ha, dan wie Bertus Kuperus dêr ien fan. Op 1 april kaam der in ein oan it libben fan Albertus (Bertus) Kuperus.
De kuorren fan Bertus wienen kwalitatyf sterke toukuorren. Hy hie syn eigen flechttechnyk, mei de opfallende kleuren fan it tou dat foar de lofters brûkt waard. Dat tou koe wyt wêze, mar ek grien of oranje-read. Dêrtroch koe men Bertus syn kuorren der gau út. It briedsúskses yn de kuorren wie der net minder om; einen lette net op de kleur fan de lofters, as de koer mar rom genôch is. En de kuorren fan Bertus hienen ‘in moai kontsje en in ferliedlik búkje’, sa beskreau Cees van der Meulen yn it berjocht fan 17 febrewaris 2014 de kuorren fan Bertus. ‘Dat set jerken oan ta aksje.’
De kuorren fan Bertus wienen faaks dêrom wol yn trek by de einen, want gauris kaam út Wurdum de melding fan betide aaien yn ien fan de kuorren fan Bertus. As Bertus ien fan syn kuorren winterdeis yn it skiphûs lizze litten hie, koe it wêze dat de earste eine-aaien soms healwei febrewaris al yn de koer leinen.
Yn it nijsberjocht fan 21 july 2018 stiet treflik beskreaun hoe’t in bûnt selskip fan âlde en jonge kwêkers op it hiem fleur en kleur brochten yn it libben fan Bertus en Jinke Kuperus yn Wurdum. Bertus hie sawat in persoanlike bân mei de kwêkers.
Bertus wie net ien dy’t de publisiteit socht, mar mear in man fan de eftergrûn. De kontakten nei de bûtenwrâld waarden meastal stâl jûn troch syn frou Jinke.
Bertus wie in trou flechter op de beurzen, wêr’t Jinke ek altyd in wichtige rol spile mei har ‘lytse hannel’.
Bertus yn 2013 0p de beurs yn De Trilker
De lêste tiid moast Bertus hieltiten mear ynleverje, en einekoerflechtsjen siet der al in skoft net mear yn. Yn Nij Mellens koe hy noch genietsje fan de kuorren dy’t dêr troch Tom van der Meer delsetten wiene. It útkommen fan de aaien hat hy net mear belibje mocht.